مجموعه عکس های به نمایش گذاشته شده برای شما عکس هایی از انواع ناوهای جنگی و جنگنده ها می باشد امید است که ازمشاهده این مجموعه عکس ها لذت ببرید
:: بازدید از این مطلب : 405
|
امتیاز مطلب : 16
|
تعداد امتیازدهندگان : 7
|
مجموع امتیاز : 7
ناو جنگی سوئدی Visby Class Corvettes
مقدمه
ناو جنگی Visby Class Corvettes از سری ناوها جنگی با فناوری استیلت یا ضد رادار که برای نیروی دریایی سوئد توسط شرکت سوئدی Kockums با کمک شرکت آلمانی ThyssenKrupp Marine Systems of Germany ساخته شده است.
پایه ریزی این طرح در سال 1996 در Kockums صورت گرفت و Visby K31 برای اولین بار در سال 2000 به FMV یا سرپرستی تسلیحات دفاعی سوئد تحویل گردید . و در سال 2002 با انواع تسلیحات مورد نیاز جنگی مسلح گردید و دومین مدل با نام Helsingborg K32 در سال 2003 ساخته و در 2006 تحویل گردید همچنین مدل دیگری با عنوان Harnosand K33 در سال 2004 تحویل داده شده بود.
که در سال 2006 همه آنها عملیاتی شدند.
همچنین طی سالهای بعد ناوهای دیگری به نام های Nykoping K34 و Karlstad K35 تا سال 2006 تحویل شدند و آزمایشات خود را تا سال 2008 به پایان رساندند که در نتیجه آن نیروی دریایی سوئد ساخت 6 کشتی طراحی شده دیگر را با عنوان Uddevalla K36 متوقف کرد.
اولین گروه 4 رزمناو تحویل شده Visby به نیروی دریایی سوئد برای عملیات مین روبی یا Mine Countermeasures MCM و عملیات ضد زیر دریاییAnti-Submarine Warfare ASW طراحی شده بودند و گروه های بعدی برای جنگ های سطحی و حملات دریایی طرح ریزی شدند. همچنین هلیکوپتر های مانند AgustaWestland A109M برای استفاده بروی عرشه این کشتی ها توسط نیروی دریایی سوئد انتخاب شدند.
طراحی
طراحی Visby به سمت کاهش دیده شدن با چشم . اثرات مادون قرمز . آثار صوتی یا آکوستیک و هیدرو آکوستیک همچنین قابلیت های مختلف دیگری مثل اثرات الکتریکی و مغناطیسی زیر سطحی . اثرات فشاری. سطح مقطع راداری و علائم راداری فعال جهت گیری کرده است.
مدل ساخته شده از رزمناو محافظ Visby در سال 2000 امکان کشف شدن توسط رادار را در دریای متلاطم به 13 کیلومتر و در دریایی با هوای آرام و ثابت به 22 کیلومتر بدون جیمینگ کاهش داده که با استفاده از جیمینگ توان کشف این ناو توسط رادار تا زیر 8 کیلومتر در دریایی نا آرام و 11 کیلومتر در دریایی آرام است .
مواد مورد استفاده در بدنه از ساختار ساندویچی تهیه شده از PVC بعنوان هسته با فیبر کربن و vinyl laminate که بسیار سخت ضربه پذیر کم وزن است با توجه به ماهیت آن بسیار آثار رادار و مغناطیسی کمی بازتاب میکند.
فرماندهی و کنترل
این سری کشتی ها به CETRIS C3 یا سیستم فرماندهی . کنترل و ارتباطات مرکب از تکنولوژی کنترل و مدیریت نبرد شرکب ساب با نام Saab Systems 9LV mk3E بهره می برد که کار تصمیم گیری و عملکرد را با کمک پشتیبانی مرکزی توسط سیستم ارتباطی مخابراتی فراهم می آورد. این سیستم نرم افزاری بر اساس نوع خاصی از ویندوز NT با معماری باز است . ... میشه ارتباط رو هک کرد ..... همچنین رادار شرکت ساب با عنوان SaabTech CEROS 200 به همراه سیستم دید کنترل آتش برای کشتی های Visby خریداری و بطور کامل هماهنگ و نصب شده اند.
موشکها
Visby هنوز به سیستم موشکهای ضد هوایی مجهز نشده اند اما این امکان برای آینده در نظر گرفته شده است مپکه در صورت لزوم نصب خواهد شد که دولت سوئد برای این منظور سیستم موشکی سطح به هوای Umkhonto ساخت افریقای جنوبی با برد 12 کیلومتر و سقف ارتفاع 10 کیلومتر که با مادون قرمز کار رهیابی را انجام میدهد در نظر گرفته اند . این سیستم امکان کشف و هدفگیری 8 هدف را دارد .
این رزمناو همچنین به هشت موشک ضد کشتی Saab Bofors Dynamics RBS 15 mk2 مجهز شده است و نوع Mk3 این موشک که از رادار اکتیو Ku باند برای هدفیابی استفاده میکند بردی بیش از 200 کیلومتر خواهد و سرعتی معادل 0.9 ماخ با سر جنگی 200 کیلوگرمی . و از دریچه های مخصوصی که نصب شده در میان کشتی که به ضد رادار بودن کشتی کمک میکند شلیک میشوند . گازهای خروجی از موشک توسط کانال های تفکیک و از بین میروند .
تسلیحات ضد زیردریایی
Visby به راکت های 127 میلیمتری ASW 127mm که بصورت نارنجکی شلیک میشوند مجهز شدند . اژدر هایی که میتوانند به اعماق آب بروند با 400 میلیمتر قطر از 3 لوله فیکس شده زیر آب شلیک میشوند که به سیستمهای Tp 45 Saab جهت رهگیری زیردریایی ها مجهزند و بشورت هدایت شوند زیردریایی ها را دنبال و مورد هدف قرار میدهند.
توپ
Visby همچنین با توپ های متداول Bofors 57mm 70 SAK Mark III که بصورت خودکار لود میشوند و نواخت تیر 120 تا 220 گلوله با نهایت برد مفید 17000 متر دارند تجهیز شده است .
مین روبی
رزمناو Visby سیستم Saab Bofors Underwater system ROVs یا سیستم کنترل شونده زیر آبی متحرک که توان شکار مین را دارد به همراه Atlas Elektronik Seafox ROV برای گرفتن مین های شکار شده توسط ROV بهره میبرد.
رزمناوهای Visby درحال مجهز شدن به سیستم چند سوناری قابل انداخته شدن به آب که توسط جنرال دینامیک کانادا ساخته شده اند مجهز است . که این سیستم از فناوری بالای سونارهای پسیو آرایه ای که زیر آب کشیده میشوند بهره برده و همچنین از سونار فعال C-Tech CVDS-26 دو فرکانسی با قابلیت تغییر عمق کاوش استفاده میکند .
سنسورها
Saab میکروویو سیستم یا همون اریکسون سابق رادار سه بعدی زرافه دریا یاSea Giraffe AMB 3D با قابلیت های مختلف بهنوان استفاده دریایی سطحی و هوایی برای هدفگیری و ردیابی اهداف و دادن اطلاعات به سیستم تسلیحاتی تحویل شده است که از قابلیتهای آن . گردش و شناسایی سه بعدی سریع با تکنولوژِی مولتی بیم یا چند تشعشعی(چندین بیم امواج را روی هدفهای مختلف میگیرد) میتواند اهداف مختلفی را در ارتفاعات مختلف تا 65000هزار پایی رهگیری کند.
ECCM یا اقدامات متقابل ضد الکترونیکی (ضد ضد الکترونیک) که شامل آنتن خیلی کوچک با لبه پهن که دو فرکانس و کد گزاری هوشمنددارد.با سرعتی معادل 30 دور در دقیقه میچرخد که برای نظارت و مراقبت هوایی تا 60 دور افزایش میابد.
اقدامات متقابل الکترونیکی
CS-3701 رادار مراقبت تاکتیکی TRSS از شرکت سازنده لوازم و سیستمهای شناسایی ومراقبت EDO امکان سنجشن الکترونیکی را ارائه میدهد و همچنین مجهز به رسیو شناسایی و هشدار رادار دشمن است.
همچنین MASS میتواند بصورت زمانبندی شده 32 عدد کره بازتاب دهنده که قابلیت بازتاب امواج و گیج کردن رادار موشکهای ضد کشتی را دارند پرتاب کند . سیستمMASS امکان انجام اقدامات متقابل علیه پوشش راداری . مادون قرمز . سیستمهای الکترواوپتیک . لیزر و امواج ماواری بنفش را دارد.
پیشرانش
رزمناو Visby برای پیشرانش از دو سیستم توربینی و دیزلی بهره میبرد.چهار موتور توربین گازی TF50 ساخت هانی ول و دو موتور MTU 16V 2000 N90 دیزلی به دو جعبه دنده که پیشبرنده های Kamewa جت آبی به آن متصلند امکان رسیدن به سرعتهای 15 نات برای مسافتهای طولانی و 35 نات برای مسافتهای کوتاه را میدهد. همچنین رادر یا بالچه تغییر دهنده جهت این کشتی میتواند برای مانور پهلوگیری به لنگرگاه تولید پیشرانس غوصی کند.
منبع:سايت ميليتاري
:: بازدید از این مطلب : 448
|
امتیاز مطلب : 21
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
طراحان ناوهاي جنگي دست به طراحي و نمونه سازي محصولات تازه اي زده اند که از آنها به عنوان نسل آينده سلاح هاي روباتيک ياد ميشود. اين جنگ افزارهاي نوين چهره اي خشن و عملکردي قوي و مخرب دارند.
بسيار سخت است که پيش بيني کنيم در آينده چه نوع جنگهايي اتفاق مي افتد. اما آنچه از شواهد و پيشرفت ها مشخص بوده آن است که درگيري هاي نظامي بين روبات ها اتفاق خواهد افتاد. در اين باره سال گذشته بيش از 258 هزار و 502 ساعت پرواز با جنگنده هاي جديد ايالات متحده صورت گرفته که اين ميزان در سال 2002 فقط 27 هزار و 201 ساعت بود. ارتش ايالات متحده نيز سرمايه گذاري عظيمي تا سال 2010 به مبلغ 76/3 ميليون دلار بر روي اين پروژه ها نموده و به نوعي فيلم هاي تخيلي که در آن دائما آدم هاي ماشيني با يکديگر ميجنگند در حال تبديل شدن به يک واقعيت است.
در اواخر سال پيش کمپاني دفاعي بريتانيا BAE Systems برنامه هايي براي يک وسيله دريايي سريع با ساخت ويژه جهت اين ربات هاي جنگنده آشکار ساخت. اين کشتي مفهوم UXV Combatant بوده که بخشي کشتي جنگي و بخشي ناو هواپيما بر براي وسيله هاي بدون سرنشين است.
طراحي اين کشتي به گونه اي انجام پذيرفته که ميتواند از يک بندر کوچک نيز حرکت کند و در فضايي محدود هم لنگر بياندازد. در اين باره چارلز تامسن يکي از طراحان BAE مي گويد: اين ناوها قابليت حمل جنگنده را نيز دارا بوده و جنگنده ها قادر هستند از روي باند و عرشه بسيار کوتاه آن بلند شوند. در طراحي آنها مکاني براي نيروي انساني در نظر گرفته ايم زيرا اين ناوها توسط روبات کنترل ميشوند که در عين حال ميتوانند عمليات پهلوگيري و برواز جنگنده ها را با هم انجام دهند. بر روي عرشه UXV از دو سکو به شکل حرف V استفاده شده که ميانه آن محلي براي تسليحات نظامي همچون موشک اندازهاي هوايي و ضد هوايي و رادار است. امواج مادون قرمز سنسورها و فرکانس راديويي آنها قادر است که هر شي متحرکي بر روي دريا هوا و خشکي را شناسايي نمايد. البته گرچه به طور غير مستقيم در طراحي اين ناو از بدنه غالب ناو هاي کنوني استفاده شده است. براي مثال يک نمونه آن کشتي (ناو جنگي) 45 Daring-Class
است که چهره اي بسيار غول پيکر و عملکردي قوي دارد و در سال 2009 به جمع نيروي دريايي سلطنتي بريتانيا اضافه خواهد شد و اين ناو نيز همانند UXV طولي حدود 152 متر دارد و نيروي حرکتي اش از توربين هاي ديزلي الکتريکي تامين ميگردد و قادر است به حداکثر سرعت 27 نات يا گره دريايي دست يابيد.
از طرفي صحبت ديگري که در خصوص ناو UXV مطرح است اين بوده که ميتواند با کمترين تعداد ملوان دريايي که حدود 60 نفر اعلام شده به ماموريت برود. البته اين مساله را نبايد فراموش کرد که پروسه توليد يک کشتي تا چند سال به طول مي انجامد و احتمال ورود UXV به بازار در ستا 2020 پيش بيني شده است. يکي از دلايلي که نيروي دريايي بريتانيا علاقه مند به جدا نمودن پروژه مشترک خود با وزارت دفاع ايالات متحده بوده در همين مساله است. از طرفي مهندسين BAE در حال کار بر روي پروژه کنترل فعال ناوها هستند که با نام ماموريت هاي پيمانه اي در بنادر کوچک شناخته مي شود که فرماندهان را قادر مي سازد بتواند در سريع ترين زمان ممکن به حالت حمله دربياييند و اين قابليت در آينده نقشي مهم را ايفا خواهد نمود. همچنين متخصصين BAE اظهار داشته اند که ناو UXV مي تواند به مرکز فرماندهي مبدل شود که زيردريايي جنگنده ها و نيروي زميني را به سمت يک هدف مشترک هدايت نمايد و در صورت نياز مي تواند اقدام به شناسايي و انهدام مخفي و البته برطرف نمودن نيازهاي هلي کوپترها به سلاح و موشک نمايد.
اين ناو فوق مدرن همچنين بخشي از توانمندي هجومي خود را مديون اسلحه هاي کاليبر بالاي خود مي داند که ميتواند در هر دقيقه 20 موشک 50 سانتي متري را به سمت هدف شليک نمايد که اين توانايي بسيار مناسب براي شرايطي همچون جنگ هاي ناو با ناو و جنگ ناو با نيروهاي زميني در خشکي است که در ايم ميان گلوله هاي 155 ميلي متري UXV
نيز به آن کمک ميکند.
از طرف ديگر هواپيماهاي بدون سرنشين که از روي عرشه آن به پرواز در مي آيند قابليت کنترل توسط تعداد محدودي نيروي انساني در زمين را دارا هستند و اين بدان معناست که در هر جنگ و درگيري کمترين ميزان تلفات نيروي انساني حاصل مي شود.
ناو LCS
ناو تهاجمي ساحلي
(The Littoral Combat Ship)LCS
اين ناوها سرعتي معادل 45 نات يا گره دريايي دارند و هر ناو ميتواند توسط سنسورها و سلاح هاي خود به تخريب قايق ها هليکوپترها زيردريايي ها و اشيا متحرک داخل آب بپردازد. البته LCS مجهز به باطري هاي ضد موشکي و اسلحه هاي کاليبر معمولي است که قادر بوده تا رسيدن نيروي پشتيباني به رهگيري شناسايي و انهدام دشمن دست بزند.
تکنسين ها معتقدند که هر ناو LCS ميتواند جايگزين 30 قايق نظامي و 14 ناوچه جنگي شود. نيروي دريايي در اين باره از دو کمپاني لاکهيد مارتين و جنرال دايناميکز درخواست نمود تا ناوهايي را توليد کنند و اين دو رقيب دو محصول متفاوت با طراحي مجزا را توليد کردند که محصول لاکهيد با نام LCS1 در سپتامبر 2006 وارد عرصه شد و ديگري هم زمان ورود ناوهاي خود را سال 2008 اعلام نمود. به دليل مسئوليت پاسخگويي دولت و ارائه گزارش به کنگره نيروي دريايي تخمين زده بود که هزينه توليد هر ناو از 472 ميليون دلار به يک ميليارد دلار رسيده است. در اين حال و به دليل کمبود بودجه نيروي دريايي مجبور به متوقف نمودن طرح شد که در برگيرنده يک برنامه سي ساله بود.
رابرت وورک از اعضا بخش مالي پروژه در اين باره مي گويد: مادامي که نيروي دريايي بتواند ناوهاي سودمند بسازد ما هم مي توانيم بودجه 313 دستگاه ناو را تامين کنيم.
ناو DDG1000
ناوهاي نابود کننده
(DDG1000)
اين ناو جنگي با وزني معادل 14هزار و 500 تن توانايي پيدا نمودن موقعيت دشمن و پشتيباني از نيروي موجود ساحلي را بر عهده دارد. اسم آن نيز DDG1000
به دليل زنده کردن نام قديمي گروهي از ملوانان شجاع در سال 1900 بر روي مدل جديد آن گذاشته شده است. ناو جنگی DDGمي تواند از ديد رادارها پنهان شده و به شناسايي هواپيماهاي جاسوسي دشمن بپردازد که قدرت بالايي در جنگ هاي دريايي دارد. طراحي شاسي و بدنه چنين ناوهايي به گونه اي انجام شده که در کنار آلياژ خاصي از فلز آن را قادر مي سازد تا از چشمان تيز بين رادارها پنهان بماند. هدايت آن نيز بسيار هوشمندانه بوده و توسط کامپيوتر صورت ميپذيرد و نيروي حرکتي خود را از يک توربين گازي ميگيرد که ميتواند نيروي الکتريسيته توليد نمايد و اين انرژي حتي در فعال نمودن سلاح ها و پرتاب موشک هم استفاده مي شود که در آينده از آن به عنوان سلاح هاي مغناطيسي نام برده خواهد شد. درياداران و فرماندهان نيروي دريايي معتقدند DDG1000 کلاس جديدي از ناوهاي جنگي است که نمونه آن هيچ گاه ساخته نشده و هم اکنون جايگزين هيچ نسلي نيست. اما برخي آناليزها و گمانه زني ها نيز وجود دارد که ميگويد گونه اوليه DDG در دهه 90 ميلادي در کلاس پايين و مبتدي ناوها توليد شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
نيروي دريايي قرار دادي را با کمپاني نورث روپ گرومن و جنرال دايناميکز به امضا رسانيده که تا سال 2011نخستين سري از ناوهاي DDG را آماده حرکت کند که پس از وارد شدن به ناوگان نيروي دريايي با نام Zumwalt شناخته ميشود.
کنگره بودجه اي 6 ميلياردي براي توليد 7 ناو را به تصويب رستانده که به گفته فرمانده تيم و گروه عمليات اين بودجه تنها براي توليد دو ناو کافي است و نياز به بودجه بيشتري در اين زمينه است.
حمل کننده سلاح
CG(X)
اين ناو مدرن توسط برنامه اي محرمانه از سوي نيروي دريايي به ارتش سفارش داده شد مه وظيفه ابتدايي آن حمايت از ناوچه هاي کوچک و پشتيباني از نيروي موجود در خشکي ذکر شد. اما بعدها توانايي هاي آن به حمايت از توپخانه خودي ، ارتقا قدرت رادار، سيستم دفاع ضد موشکي و پشتيباني تسليحاتي افزايش يافت.
همچنين وزن آن از 14 هزارو500 تن به 23 هزارتن فزوني يافت ودليل اين امر نيز قابليت حمل کلاهک هاي بالستيک و هسته اي توسط CG(X) است. CG(X) جايگزين نيروي پشتيباني و کروز حمل سلاحي شده که پيش از اين با نامTiconderoga شناخته مي شد.
برنامه جديد به گونه اي پيش رفته که نخستين مدل در سال 2011 وارد بازار شود اما تحليل گران معتقدند نيروي دريايي قادر است تا سال 2030 قريب به 19 دستگاه CG(X) ها را توليد کند. کارشناسان دفاعي نيروي دريايي ارتش ميگويندکه موفقيت CG(X) (به دليل کپي برداري ژنتيکي آن از DDG1000 ) وابستگي مستقيم به روند روبه رشد ساخت و ارتقا توانمندي هاي اين مدل دارد.
:: بازدید از این مطلب : 367
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
وبلاگ کیتی مال آبجی منه...
:: بازدید از این مطلب : 249
|
امتیاز مطلب : 25
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
هليكوپتر(بالگرد) چيست؟
هليكوپتر وسيله نقليه موتوري تازه اي است كه كار آن و خدماتي كه مي تواند انجام دهد از تمام وسائط نقليه ديگر اعم از زميني و هوائي و دريايي دلچسب تر است . اين ماشين مي تواند عمودي بالا برود و پاين بيايد و به پهلوي راست يا چپ و هم به جلو با هر سرعتي كه راننده ميل دارد در حدود قدرت موتور خود پرواز كند و حتي قادر است در فضا به عقب حركت نمايد .
هليكوپتر مي تواند در فضاي كوچكي كه تنها كمي بزرگتر از شعاع پروانه هاي آن باشد پائين آيد و در همانجا دوباره پرواز كند ، گاراژ آن ممكن است روي پشت بام اسفالتي باشد و از همانجا بلند شود و به جاي خود برگردد.
هليكوپتر در واقع در سلسله وسائط حمل و نقل شكاف بين وسائل نقليه سطح زمين و دريا را با وسائل نقليه هوائي يعني هواپيما پر كرده و حد وسطي است بين وسائط نقليه هوائي و زميني و مي تواند خود را با هر نوع شرايط مربوط به حمل و نقل از لحاظ سرعت و سمت حركت و غيره وفق دهد .
هليكوپتر قدرت خود را از پروانه ها يا بالهاي دوار كسب مي كند كه هم سبب بلند شدن آن از زمين و هم باعث حركت آن به سمتي كه رهبري مي شود ، مي گردد .
اين وسيله مي تواند با اطمينان و بدون خطر و بدون به كار بردن قوه يعني در حال خاموشي موتور به واسطه همان حركت اتوماتيك تيغه ها آهسته به زمين فرود آيد و قابليت نشستن در يك زمين كوچك در مقام مقايسه با تمام وسائط نقليه مزيتي خاص به آن بخشيده است . ضمناً وظايف هليكوپتر را ساير وسائط نقليه نمي توانند انجام دهند . كارهاي هليكوپتر مثل ساير وسائط نقليه محدود به خطوط زميني يا هوائي نيست بلكه بالاي سر وسائل موتوري زميني و زير پاي وسائط نقليه هوائي نيز فعاليت مي كند .
تاريخچه
طرح اصلي ساخت هليکوپتر را براي اولين با چيني ها در 400 سال بعد از ميلاد براي ساخت اسباب بازي هاي فرزندانشان به کار بردند. لئوناردو داوينچي و يک روسي به نام ميخائيل لومونوسوف نيز از کساني بودند که طرح هايي از هليکوپتر را ارائه دادند ولي نتوانستند از حرکت بخش اصلي بدنه به دور خود جلوگيري کنند. کلمه هليکوپتر اولين بار در سال 1861 توسط يک دانشمند فرانسوي که اولين مدل کوچک با موتور بخار را ساخت، مورد استفاده قرار گرفت همچنين اولين مدل موتور الکتريکي را توماس اديسون اختراع کرد.
اولين پرواز موفقيت آميز نيز در سال 1907 در فرانسه البته توسط يک ماکت کوچک انجام شد که در اين پرواز، هليکوپتر مدل به مدت 20 ثانيه در ارتفاع 30 سانتيمتري سطح زمين معلق ماند.
در دهه 40 و همزمان با پيشرفت در ساخت موتورهاي هم محور(موتورهايي که در آن نيروي پيشران و پسران هر دو ملخ توسط يک موتور توليد مي شود) اولين هليکوپتر براي استفاده هاي نظامي ساخته شد و اولين پرواز آن در سال 1942 در آمريکا با موفقيت صورت گرفت که آنرا دو خلبان تا ارتفاع 1کيلومتري زمين در مدت 1 دقيقه بالا بردند.
تفاوت هليكوپتر با هواپيما :
1) هواپيما به واسطه بال هاي ثابت و قدرت تحرك به جلو كه از پروانه يا موتور جت كسب مي شود به پرواز در مي آيد . هليكوپتر بلند شدن خود را مديون تيغه هاي گردنده افقي بالاي اطاق است .
2) هواپيما براي اينكه در هوا بماند و سقوط نكند بايد هميشه سرعتي رو به جلو داشتع باشد . اما هليكوپتر محتاج به اين سرعت نيست و مي تواند در هوا بايستد .
3) هواپيما به نسبت بزرگي خود براي پرواز ميدان بزرگ مي خواهد و مانعي هم نبايد در سر راهش باشد . هليكوپتر محتاج به ميدان پرواز نيست مانعي هم سر راه خود ندارد چون عمودي بلند مي شود .
4) هواپيما هنگام طوفان و خطر و تاريكي هوا ميدان وسيعي لازم دارد و بايد به طبقات بالاتر پرواز كند و احياناً به خطر مي افتد . اما هليكوپتر هنگام خطر پائين تر آمده در زير طبقات ابر و طوفان به حركت خود ادامه مي دهد و در حال خاموشي به سهولت به زمين مي نشيد .
هليكوپتر چگونه پرواز مي كند ؟
به طور کلي کنترل اين وسيله بوسيله تغيير زاويه تيغه هاي اصلي آن انجام مي شود به طوريکه براي پرواز به بالا تيغه هاي اصلي را طوري مايل مي كند كه هوا را به طرف پائين مي راند و هليكوپتر را بالا مي برد .
براي پائين آمدن عمودي پروانه ها را طوري مايل مي كند كه هوا را به طرف بالا رانده و هليكوپتر را پائين مي آورد .
براي به جلو راندن هليكوپتر تمام پروانه را قدري به طرف جلو تمايل مي دهد .
هرگاه سرعت پروانه دم هليكوپتر را كم و زياد كنند بدور خود مي چرخد زيرا اين عضو است که باعث سکون هليکوپتر مي شود و اگر اين عضو نبود و فقط تيغه اصلي وجود داشت هليکوپتر به دور خودمي چرخيد.
مايل كردن دستگاه پروانه به طرف راست يا چپ هليكوپتر را به پهلو ، راست و چپ حركت مي دهد .
تركيب سرعت مناسب موتور با زاويه مناسب پروانه ها سبب توقف هليكوپتر در هوا مي شود .
خدماتي كه هليكوپتر انجام مي دهد :
بعلت کاراکترهاي پروازي بي رقيب هليکوپترها، اين وسيله کاربردهاي گسترده اي دارد که از جمله آنها مي توان موارد زير را نام برد:
مسافربري هوائي، حمل پست و كالا هاي بازرگاني .
كمك به پليس هنگام بروز حوادث و کنترل ترافيک و کمک به آتش نشاني براي خاموش کردن آتش.
حمل و نقل و نشر روزنامه و مجله .
نقشه برداري و مساحي از اراضي و باغ ها و ساختمان ها .
خدمات پزشکي در زمان بروز اتفاقات ناگوار.
جابجايي وسايل سنگين وزن مانند سازه هاي ساختماني و راديويي، که به اين نوع هليکوپترها در اصطلاح Aerial cranes گفته مي شود.
مورد استفاده ديگر هليکوپترها در جنگ است همچنين اين ماشين ها در صنعت توريسم نيز استفاده فراواني دارند.
اين مرغ خوش پرواز از قرن ها پيش ايده ال مخترعين و ساير افراد بشر بوده و امروز نه تنها خدمات مختلفي انجام مي دهد بلكه براي حمل و نقل بازرگاني نيز كار برد دارد . هليكوپتر هم در جنگ هم در صلح آينده نقش درخشان تري خواهد داشت و روز به روز بيشتر جاي خود را در ميان وسائط حمل و نقل مي كند .
:: بازدید از این مطلب : 281
|
امتیاز مطلب : 16
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
یک شرکت هلی کوپترسازی اروپایی از وسیله نقلیه هوایی جدیدی رونمایی کرد که ترکیبی از هواپیما و هلی کوپتر است و می تواند مرز جدیدی از هوانوردی را ارائه کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، این پروژه پس از ماهها پنهانکاری مطلق سرانجام در فرانسه رونمایی شد. این وسیله نقلیه هوایی که X3 High-Speed Hybrid نام دارد و محصول شرکت «یوروکوپتر» است ترکیبی از هلی کوپتر و هواپیما است.
این نمونه آزمایشی از فناوریهای بسیار پیشرفتهای برخوردار است و در آن یک ملخ کلاسیک پنج تیغه هلی کوپتر با دو بال کوچک و دو پروانه جلویی هواپیما ترکیب شده است.
براساس گزارش پاپ ساینس، به گفته این شرکت اروپایی هلی کوپترسازی، این نیمه هواپیما - نیمه هلی کوپتر می تواند با سرعت 220 گره (حدود 408 کیلومتر بر ساعت) حرکت کند.
:: بازدید از این مطلب : 295
|
امتیاز مطلب : 16
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8
هلیکوپترها، ماشینهای پرنده همهکارهای هستند. قابلیتهای هلیکوپتر به خلبان اجازه میدهد تا در آسمان بصورت سهبعدی حرکت کند ، کاری که هواپیماها قادر به انجام آن نیستند. اگر تا بحال سوار هلیکوپتر شده باشید، حتماً از تواناییهای شگفت انگیز آن در مانور به وجد آمدهاید!
البته کنترل و هدایت یک وسیله در فضای سه بعدی مشکل است و خلبانان هلیکوپترها باید دورههای آموزشی زیادی طی کنند تا بتوانند مهارت کافی برای پرواز و هدایت آن را کسب کنند.
مقایسه نحوه حرکت: برای درک نحوه کار هلیکوپترها و آشنایی با پیچیدگیهای پرواز با آن ، بهتر است ابتدا نحوه حرکت هلیکوپتر را با قطار، اتومبیل و هواپیما مقایسه کنیم.
- حرکت قطارها تکبعدی است یعنی فقط میتوانند روی یک خط (ریل) به جلو و عقب حرکت کنند. لکومو تیوران تنها با یک دست و به کمک یک اهرم میتواند قطار را هدایت کند.
- اتومبیل علاوه بر حرکت به جلو و عقب میتواند به سمت چپ و راست نیز حرکت کند . بنابراین اتومبیل حرکت دوبعدی دارد. راننده با چرخاندن فرمان میتوانند اتومبیل را در این جهتها هدایت کنند.
- همانطور که میدانید، هدایت یک هواپیما بسیار مشکلتر از هدایت اتومبیل است و خلبانان باید دورههای آموزشی زیادی ببینند تا بتوانند با هواپیما پرواز کنند. هواپیماها در پنج جهت و تنها بسمت جلو میتوانند حرکت کنند.
هواپیماها علاوه بر حرکت به جلو و چپ و راست قابلیت پرواز به بالا و پائین را هم دارند و این همان بعد سوم است (حرکت سهبعدی ). خلبان هواپیما میتواند به کمک یک فرمان و دو پدال (برای به حرکت درآوردن دنبالهها) هواپیما را هدایت کند.
هلیکوپتر میتواند سه کار دیگری در فضای سهبعدی انجام دهد که هواپیما قادر به انجام آن نیست:
1- هلیکوپتر میتواند به سمت عقب پرواز کند.
2- هلیکوپتر میتواند در یک نقطه از آسمان ثابت بماند.
3- و میتواند در هر حالتی ( حتی ثابت )، دور خود بچرخد.
این انعطافپذیری بالا در هلیکوپترها باعث شده تا این وسیله جالب، کاربردهای فراوانی داشته باشد و البته همین خصوصیات، کنترل هلیکوپتر را نسبت به هواپیما مشکلتر میسازد.
هلیکوپتر چگونه پرواز میکند؟ همانطور که در فصل قبلی (هواپیما چگونه کار میکند ) خواندید، با چرخش پروانه (ملخ) نیروی جلوبر تولید میشود و با حرکت سریع هواپیما به جلو، نیروی بالابر برای به پرواز درآمدن آن تولید میشود. نیروی بالابر در هلیکوپتر، با چرخش افقی بالها حول یک محور ثابت تولید میشود. بالهای چرخشی هلیکوپتر، باریکتر و کوچکتر از بالهای ثابت هواپیما هستند، چون باید به سرعت بچرخند تا نیروی لازم برای بالا رفتن هلیکوپتر را تامین کنند.
با چرخش سریع بالها، هلیکوپتر به طرف بالا حرکت میکند ولی به خاطر وجود نیروی گشتاور (عکسالعمل نیروی چرخشی) بدنه هلیکوپتر درخلاف جهت چرخش بالها، دور خود خواهد چرخید! برای غلبه بر نیروی گشتاور، در انتهای بدنه ، بالهای چرخشی ( پروانه ) کوچکی بصورت عمودی تعبیه شده که با چرخش آن ، نیروی خلاف گشتاور تولید میشود تا هلیکوپتر در حالت تعادل در آسمان بماند.
داخل کابین یک اهرم کنترل جهت حرکت هلیکوپتر تعبیه شده که توسط آن میتوان محور بالها را حرکت داد. بطوریکه با خم کردن محور بالها بطرف جلو علاوه بر نیروی بالابر، نیروی جلوبر هم تولید خواهد شد و هلیکوپتر بطرف جلو پرواز خواهد کرد.
و برعکس با خم کردن محور به طرف عقب، نیروی بالابر و عقببر تولید میشود و هلیکوپتر به اصطلاح دنده عقب حرکت خواهد کرد! همچنین با خم کردن اهرم کنترل به طرفین، هلیکوپتر هم (حول محور افقی) به طرف چپ یا راست میچرخد.
داخل کابین خلبان دو پدال هم تعبیه شده که توسط آنها، زاویه چرخش دنباله عقب هلیکوپتر تغییر میکند و باعث کم یا زیاد شدن نیروی غلبه بر گشتاور هلیکوپتر میشود. اگر پدال سمت چپ فشار داده شود، زاویه چرخش تیغههای دنبال کم و بهتبع آن نیروی غلبه بر گشتاور هم کم خواهد شد و هلیکوپتر (حول محور عمودی) به طرف چپ خواهد چرخید.
و برعکس اگر پدال سمت راست فشار داده شود، زاویه چرخش تیغههای دنباله و نیروی غلبه بر گشتاور زیاد خواهند شد و هلیکوپتر (حول محور عمودی) به طرف راست منحرف خواهد شد.
برای کم و زیاد کردن ارتفاع هم اهرم تنظیم ارتفاع در سمت چپ صندلی خلبان تعبیه شده که با چرخاندن این اهرم ( مانند پدال گاز ) سرعت چرخش بالها کم و زیاد خواهد شد. اگر سرعت چرخش بالها زیاد شود نیروی بالابر بر نیروی وزن غلبه میکند و هلیکوپتر به طرف بالا حرکت میکند و اگر سرعت چرخش بالها کم شود، نیروی وزن بر نیروی بالابر غلبه میکند و هلیکوپتر به طرف پائین حرکت میکند.
مهمترین جزء هلیکوپتر روی محور اصلی آن قرار دارد. محور بالها از دو صفحه (یکی متحرک و دیگری ثابت) تشکیل شده که روی هم سوار شدهاند و بین آنها بلبرینگ قرار دارد. (وجود بلبرینگ باعث کم شدن اصطکاک بهنگام چرخش بین صفحات میشود.) صفحه متحرک توسط میلههایی به تیغههای بالها متصل شده و با چرخش محور اصلی و بالها، صفحه متحرک هم میچرخد. صفحه ثابت هم توسط میلههایی به اهرم کنترل متصل شدهاند.
اگر خلبان بخواهد به طرف جلو، عقب و یا طرفین (حول محور افقی) تغییر مسیر دهد، اهرم کنترلی را به همان جهت خم میکند. در این حالت یکی از میلههای متصل به صفحه ثابت (در جهت موردنظر) به طرف بالا میرود و صفحه ثابت و متحرک (محور بالها ) را در همان جهت کج می کند. چون تیغه های بالها به محور وصل هستند ، آنها نیز کج می شوند تا شکل عبور هوا تغییر یابد و هلیکوپتر به همان مسیر تغییر جهت دهد.
انواع دیگر هلیکوپترها: بسته به نیاز ، هلیکوپترهای متنوعی ساخته شدهاند. یکی از این هلیکوپترها را که برای حمل تجهیزات نظامی ساخته شده در شکل زیر میبینید.
در این هلیکوپترها عوض بال چرخشی عقب ( برای غلبه بر نیروی گشتاور ) ، مجموعه بال دیگری بصورت افقی تعبیه کردهاند که بر خلاف جهت اولی میچرخد و نیروی گشتاور را خنثی میکند. به خاطر وجود دو مجموعه بال چرخشی ، نیروی بالابر زیادی تولید میشود و این نوع هلیکوپترها، قدرت زیادی در حمل و جابجایی نفرات، محموله و خودروها دارند.
در شکل زیر نوع دیگری از هلیکوپترها معروف به عقاب دریایی V-22 را میبینید. این وسیله که ترکیبی از هلیکوپتر و هواپیماست برای حمل تجهیزات و پاتکهای میانبرد ساخته شده است.
این هلیکوپترها هم از دو مجموعه بال با جهت چرخش متفاوت برای خنثی کردن نیروی گشتاور ساخته شدهاند. دو محور اصلی این هلیکوپترها به جای بال هواپیما هم عمل میکنند ، به این صورت که ابتدا محورهای اصلی بصورت عمودی قرار دارند و با چرخش بالها، هلیکوپتر بطرف بالا حرکت میکند و وقتی سرعت به اندازه کافی رسید، محورها شروع به چرخش 90 درجهای به جلو میکنند تا هلیکوپتر به شکل هواپیما درآید و با سرعت به طرف جلو حرکت کند!
:: بازدید از این مطلب : 277
|
امتیاز مطلب : 21
|
تعداد امتیازدهندگان : 7
|
مجموع امتیاز : 7
بالگردی تیز پا به نام غزال/Gazelle /
هلیکوپتر گازل (غزال) در فرانسه و توسط شرکت SUD Aviation که بعدا به Aerospatiale تغییر نام پیدا کرد طراحی و ساخته شد.
این پرنده در اصل برای رفع نیاز نیروی هوایی و هوانیروز فرانسه به یک هلیکوپتر سبک وزن کارآمد طراحی و ساخته شد ولی در ادامه نظر ارتش بریتانیا را چنان به خود جلب کرد که این کشور در شرکت Westland اقدام به تاسیس خط تولید این هواگرد نمود.
این قرار داد در فبریه سال 1967 به امضا رسید و قرار شد تا کمپانی وستلند اقدام به تولید تحت لیسانس 292 فروند غزال و 48 فروند پوما در خاک بریتانیا کرده و در عوض به کمپانی Aerospatiale نیز اجازه مونتاژ 40 فروند هلیکوپتر لاینکس(Lynx) برای نیروی دریایی فرانسه را بدهد.
تا قبل از رونمایی اصلی از غزال این هلیکوپتر دستخوش چندین مورد تغییرات شد. برای مثال این پرنده اولین هلیکوپتری بود که روتور عقبش درون محفظه بود که این کار باعث کاستن از میزان صدای هواگرد میشد و همچنین تیغه های روتور اصلی آن از جنس مواد مرکب بود که امروزه به شکل گسترده ای از این مواد استفاده میشود.
این پرنده به عنوان یک هلیکوپتر سبک وزن ضد تانک در خدمت نیروهای مسلح فرانسوی بود که به موشک های ضد زره هات مجهز شده بود و گونه ای از آن برای پشتیبانی سبک نفرات پیاده طراحی شده بود که از یک تیربار 20 م م همانند نمونه ضد هواگردش که به موشک های فروسرخ کوتاه برد میسترال مجهز بود بهره میبرد و آخرین گونه از آن که برای ماموریت های شناسایی به کار گرفته میشد مجهز به یک سیستم تصویر برداری فروسرخ بود که به Gazelle Viviane معروف شد.
این هلیکوپتر در خطوط مقدم ارنش فرانسه جای خود را به تایگر داد اما کماکان در نقش ترابری سبک به کار گرفته میشود.
همان طور که قبلا ذکر شد این هواگرد در چند نوع گوناگون در ارتش بریتانیا خدمت کرد که از جمله آنها میتوان به گونه SA.341D که به Gazelle HT.3 معروف شد اشاره کرد که در خدمت نیروی هوایی بریتانیا بود و به عنوان هلیکوپتر آموزشی انجام وظیفه میکرد.
گونه دیگر SA 341E بود که برای مقاصدی مثل ارتباطات و جابجایی VIP استفاده میشد که به Gazelle HCC.4. معروف بود و نمونه دیگری که برای آموزش خدمه دریایی به کار گرفته شده بود SA 341C نام داشت که در بریتانیا به Gazelle HT.2 شهرت داشت که اکنون همه این مدل های آموزشی با هلیکوپتر Squirrel HT1 جایگزین شده است.
نمونه ای دیگر که برای سپاه تفنگداران هوابرد بریتانیا ساخته شده بود SA 341B نام داشت که برای انجام ماموریت هایی از قبیل پست دیدبانی هوایی و هدایت آتش توپخانه و همچنین هدایت جنگنده ها برای حملات زمینی و تخلیه مجروحان و رله ی ارتباطی و فرماندهی و کنترل میدان جنگ استفاده میشد و Gazelle AH.1 نام داشت.
سوابق عملیاتی
فرانسه:
این کشور در اصل این هواگرد را برای انجام مقاصد نظامی خود از جمله ضد زره و ماموریت های تحت کنترل سازمان ملل به عنوان نیروهای حافظ صلح طراحی کرد که از جمله موارد کاربرد آن میتوان به جنگ این کشور در الجزایر و ماموریت های صلح بانی در چاد (دهه 1980) و یوگوسلاوی (دهه 1990) و جیبوتی (سالهای 91و92) سومالی(93) و ساحل عاج(از سال 2002 تا کنون) اشاره داشت و همچنین این هواگرد در عملیات طوفان صحرا در نقش ضد زره و در مقابل تانک های ارتش عراق به کار گرفته شد.
عراق:
این کشور در دهه های 1970 و 1980 میلادی تعداد زیادی از این هواگرد به همراه میزان قابل توجهی موشک های هات را به خدمت گرفت و از آنها در جنگ علیه ایران استفاده نمود البته پس از آن و در جریان جنگ اول خلیج به دلیل برتری هوایی نیروهای ائتلاف نتوانست از آنها بهره ای ببرد.
سوریه:
این کشور در طی جنگ سال 1982 لبنان به شکل موثری از این پرنده ها بر ضد نیروهای زرهی اسراییل استفاده کرد و تلفات زیادی به آنها وارد آاورد در حالی که تلفات خود این پرنده ها در حد معمول بود.
بریتانیا:
این کشور در نبردهای فالکلند و کویت و عراق و کوزوو از این پرنده ها استفاده کرد اما نمونه مسلح آن که به یک مسلسل و غلاف های راکت مسلح شده بود فقط برای جنگ فالکلند آماده شده بود که در این نبرد هم به کار گرفته نشد.
همچنین این کشور برای گشت هوایی بر فراز ایرلند نیز از همین پرنده استفاده میکند.
لبنان:
غزال توسط نیروی هوایی لبنان در خلال جنگ با گروه فتح الاسلام در اردوگاه نهر البارد به کار گرفته شد.
ایرلند:
سپاه تفنگداران هوایی این کشور از این پرنده برای مقاصد آموزشی بهره میبرد.
کشورهایی که گونه نظامی آن را در اختیار دارند:
آنگولا/بوسنی/کامرون/چین/اکوادور/مصر/فرانسه/گابون/گینه/عراق/اردن/کنیا/کویت/لبنان/مونته نگرو/مراکش/قطر/روآندا/سنگال/صربستان/سوریه/ترینیداد و توباگو/تونس/امارات/بریتانیا
مشخصات فنی:
-
خدمه: 2 نفر
-
گنجایش(بجز خدمه): 3 نفر
-
طول:11.97 متر
-
شعاع روتور اصلی: 10.5 متر
-
ارتفاع: 3.15 متر
-
وزن خالی: 908 کیلوگرم
-
پیشرانه: یک موتور توربو شفت Turbomeca Astazou IIIA با توان 440 کیلو وات یا 590 اسب بخار
-
حداکثر سرعت: 310 کیلومتر بر ساعت
-
سرعت کروز: 264 کیلومتر بر ساعت
-
برد: 670 کیلومتر
-
سقف پرواز: 5کیلومتر
-
نرخ صعود: 9 متر بر ثانیه
:: بازدید از این مطلب : 402
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6